Zasady użycia przedimków a, an, the w języku angielskim na poziomie B1

Przedimki to jeden z najbardziej charakterystycznych elementów gramatyki angielskiej, który często sprawia trudności polskim uczniom. Na poziomie B1 oczekuje się już dość swobodnego posługiwania się przedimkami „a”, „an” i „the”. W tym artykule wyjaśnimy zasady ich stosowania, które pomogą ci poprawnie używać przedimków w codziennej komunikacji.

Czym są przedimki i dlaczego są ważne?

Przedimki (articles) to krótkie słowa występujące przed rzeczownikami, które określają, czy mówimy o czymś konkretnym czy ogólnym. W języku polskim nie ma przedimków, co często powoduje problemy w ich przyswajaniu. Na poziomie B1 poprawne stosowanie przedimków znacząco wpływa na jakość wypowiedzi i świadczy o dobrym opanowaniu języka.

W języku angielskim wyróżniamy dwa rodzaje przedimków:

  • Przedimki nieokreślone: „a” i „an” (indefinite articles)
  • Przedimek określony: „the” (definite article)

Istnieją też sytuacje, gdy nie używamy żadnego przedimka – mówimy wtedy o tzw. zerowym przedimku (zero article).

Przedimki nieokreślone „a” i „an” – zasady podstawowe

Przedimków „a” i „an” używamy, gdy mówimy o czymś po raz pierwszy, o jednym z wielu podobnych obiektów lub o czymś, co nie jest konkretnie określone.

Przedimka „a” używamy przed wyrazami zaczynającymi się od spółgłoski (w wymowie, nie w pisowni).
Przedimka „an” używamy przed wyrazami zaczynającymi się od samogłoski (w wymowie, nie w pisowni).

Przykłady:

  • a book (książka) – wymawiamy spółgłoskę [b]
  • a university (uniwersytet) – choć pisane przez „u”, wymawiamy [juːnɪvɜːsɪti], więc zaczyna się od spółgłoski [j]
  • an apple (jabłko) – wymawiamy samogłoskę [æ]
  • an hour (godzina) – choć pisane przez „h”, „h” jest nieme, więc wymawiamy [aʊə(r)]

Kiedy używamy „a” i „an”?

Przedimków nieokreślonych używamy:

  1. Gdy mówimy o czymś po raz pierwszy:

    I saw a dog in the park. The dog was playing with a ball.
  2. Gdy mówimy o jednym z wielu podobnych obiektów:

    Could you pass me an apple, please?
  3. Z zawodami i narodowościami:

    She is a doctor. He is an Italian.
  4. W wyrażeniach określających częstotliwość i ilość:

    twice a week, 100 kilometers an hour

Przedimek określony „the” – kiedy go stosować?

Przedimka „the” używamy, gdy mówimy o czymś konkretnym, co jest znane zarówno mówiącemu, jak i słuchaczowi. Słowo „the” to sygnał dla rozmówcy, że oboje wiecie, o którym dokładnie obiekcie mowa.

Główne zasady użycia „the”:

  1. Gdy mówimy o czymś po raz drugi lub kolejny:

    I bought a book yesterday. The book is really interesting.
  2. Gdy kontekst jasno wskazuje, o co chodzi:

    Could you close the door, please? (wiadomo, o które drzwi chodzi)
  3. Z rzeczownikami, które są jedyne w swoim rodzaju:

    the sun, the moon, the world
  4. Z nazwami oceanów, mórz, rzek, łańcuchów górskich:

    the Atlantic Ocean, the Mediterranean Sea, the Thames, the Alps
  5. Z nazwami niektórych krajów i regionów:

    the United Kingdom, the Netherlands, the Middle East

Kiedy nie używamy przedimków? (przedimek zerowy)

Istnieją sytuacje, w których nie używamy żadnego przedimka. Na poziomie B1 warto znać najważniejsze z nich:

  1. Z rzeczownikami w liczbie mnogiej, gdy mówimy o nich ogólnie:

    I like __ dogs. (ogólnie o wszystkich psach)
  2. Z rzeczownikami niepoliczalnymi, gdy mówimy o nich ogólnie:

    __ Water is essential for life. (woda jako substancja)
  3. Z większością nazw krajów, miast, kontynentów:

    __ Poland, __ London, __ Europe
  4. Z nazwami posiłków (gdy nie są określone):

    We usually have __ breakfast at 7 a.m. (porównaj: The breakfast we had at the hotel was delicious.)
  5. Z nazwami sportów i aktywności:

    She plays __ tennis every weekend.

Typowe błędy i jak ich unikać

Na poziomie B1 warto zwrócić uwagę na najczęstsze pułapki związane z użyciem przedimków:

Błąd 1: Mylenie „a” i „an”

Pamiętaj, że decyduje wymowa, a nie pisownia:

  • a European country (wymowa zaczyna się od [j])
  • an MBA degree (wymowa zaczyna się od [e])
  • a one-way ticket (wymowa zaczyna się od [w])
  • an honest person (nieme „h”, wymowa zaczyna się od [o])

Błąd 2: Używanie „the” z nazwami własnymi

Większość nazw własnych nie wymaga przedimka:

  • ✓ I’m going to __ Paris next week.
  • ✓ __ President Biden visited __ Poland.
  • Wyjątki: the United States, the United Kingdom, the Philippines

Błąd 3: Pomijanie „the” w określonych kontekstach

Niektóre wyrażenia zawsze wymagają „the”:

  • ✓ in the morning/afternoon/evening (ale: at __ night)
  • ✓ play the piano/guitar (ale: play __ tennis/basketball)
  • the same, the police, the internet
  • the best, the most (w stopniu najwyższym przymiotników)

Pamiętaj, że opanowanie przedimków wymaga czasu i praktyki. Na poziomie B1 nie oczekuje się perfekcji, ale świadomego stosowania podstawowych zasad. Regularne czytanie i słuchanie materiałów w języku angielskim pomoże ci oswoić się z naturalnym użyciem przedimków.

Wskazówka praktyczna: Jeśli nie jesteś pewien, czy użyć „the”, zadaj sobie pytanie: „Czy zarówno ja, jak i osoba, z którą rozmawiam, wiemy dokładnie, o czym/kim mowa?” Jeśli tak – prawdopodobnie potrzebujesz „the”.

Systematyczna nauka i świadome stosowanie powyższych zasad pozwoli ci skutecznie opanować użycie przedimków a, an i the na poziomie B1, co znacząco poprawi twoją znajomość języka angielskiego. Z czasem używanie właściwych przedimków stanie się dla ciebie bardziej intuicyjne i naturalne.